Taksim, Gezi Parkı
Çok genç bir kız; İstanbul’da iyi bir eğitim alıyor. Her sabah okula giderken yaptığı gibi marka parfümünü sıkıp arkadaşlarıyla buluşmak üzere evden çıkıyor. Gün içinde arkadaşlarımlayım, kafedeyim, sinemadayım diyor. Ama anne endişeli, gösterilere gidebileceğinden, başına bir iş gelebileceğinden korkuyor. Üstelik anne baba Gezi Parkı için bunca değişik kesimden insanın bir araya gelmesinden mutlu olmuşken, umut dolmuşken kızları için endişe duyuyorlar. Her zaman gideceği her yere götürüp getiriyorlar. O gün akşam eve geleceği zaman da gidip alıyorlar. Belki fazla korumacı kollamacı bir tutum içinde oldukları konusunda da durumlarının farkındalar. Genç kız gelince anlatıyor neler yaptığını. Sabah biber gazına önlem olarak evden şallar alıp çıktığını, arkadaşlarıyla buluşup Beşiktaş’a gittiğini, gösterilere katıldığını, olabilecek yaralanmalara karşı koluna kan grubunu yazdığını, sloganlar attığını, yürüyüş yaptığını... Ne yapılabilir ki, ne aferin diyebiliyorlar, ne kızabiliyorlar, ...